WIJCHEN/ NIJMEGEN – Delen van Wijchen en Nijmegen luisteren gewild of ongewild mee met de muziek van Emporium. Klachten zijn er geregeld, overschrijdingen van de decibelnorm zelden. Hoe zit dat? Op pad met controleurs William Reijnen en Danny Janssen
Er was eens een dag waarop William Reijnen door de bossen van de Berendonck struinde, zijn decibelmeter de lucht in stak en zag: Ah, te hard. Dan liep ‘ie naar de technicus op het podium met de vraag of het niet wat zachter kon. Pardon? Of het niet wat zachter kon!
Zo gaat het al lang niet meer.
Sterker nog: de muziek van Emporium staat niet te hard. Niet volgens de wet, in ieder geval, en dat komt door mannen als William Reijnen en zijn collega Danny Janssen van Omgevingsdienst Regio Nijmegen (ODRN). ,,Voor er overschrijdingen zijn, trekken we aan de bel.’’ Van elf in de ochtend tot twaalf in de avond lopen ze hier rond met die decibelmeter. ,,We lopen hier dertien uur rond. De meeste mensen weten dat niet.’’
Ondertussen houden ze contact met Michael Story en zijn team, die voortdurend staren naar schermen vol dansende volumebalkjes. Groene balkjes zijn mooi, rood is opletten.
Stevig geluid
Story is dus geen technicus op het podium (vroeger!), maar werkt vanuit een geel vrachtwagentje dat aan de binnenkant bekleed is met mosterdgele vloerbedekking en vol staat met apparatuur. Als het moet, neemt hij op afstand het werk van de technicus op het podium over en gaat het volume omlaag. De techniek, oh, die is zo geraffineerd, zegt hij. ,,Ja, behalve de airco dus, zoals je merkt.’’
Story is ingehuurd door de organisatie van Emporium, die er belang bij heeft dat het geluid hard (Story: ‘Mensen willen toch stevig geluid’), maar niet te hard staat. Elke overtreding kost Emporium 5.000 euro, tenzij die binnen vijfitien minuten wordt verholpen.
In drie bomen om het terrein hangen kastjes: decibelmeters. Ze hangen op honderd meter van het hekwerk en in drie verschillende windrichtingen: Nijmegen (oost), Wijchen (west), Beuningen (zuid). ,,Dat zijn de meest kritische punten’’, zegt Janssen. Het eerstvolgende dorp in de vierde windrichting is Overasselt, maar dat halen de dj’s vermoedelijk niet.
Die kastjes zorgen voor de dansende volumebalkjes bij Story op het scherm, maar hebben ook precies dezelfde instelling als de decibelmeter van Reijnen en Janssen. Reijnen is er vanaf het begin bij op Emporium, maar ook Janssen weet wanneer ze moeten meten. Hoor je dat, zegt Reijnen? ,,Nu zwepen ze de boel op.’’
Ze zien de pieken, maar registreren het gemiddelde van een minuut. De grens: 90 dBA en 105 dBC. De eerste is de alledaagse decibel, de tweede meet de bas. Janssen: ,,Da’s de belangrijkste. Het zijn juist de bassen die je aan banden wil leggen. Dat zijn de dreunen die je dwars door ramen en deuren heen hoort. Daardoor lig jij in je bed te trillen.’’
Het belangrijkste gebied is dat van meetpunt Wijchen, ook wel: area 7, 8 en 9. Het podium van Jurassic Park. Reijnen: ,,Dat zijn de zware jongens.’’
In het midden dood
In de beginjaren ging Emporium nog wel eens te ver, zegt Reijnen. De laatste overschrijding is van een paar jaar geleden. ,,Het gebeurt eigenlijk alleen als er iets kapot gaat, een mengpaneel of zo.’’
Geklaagd wordt er geregeld. Vorig jaar waren er dertig klachten, vooral uit Nijmegen. De ervaring is het aantal klachten bij westenwind groter is dan bij oostenwind, zegt Reijnen. ,,Want in Nijmegen wonen meer mensen op de vierkante kilometer.’’
In de hoek van Jurassic Park staan de podia recht tegenover elkaar. ,,En de geluidsgolven slaan precies in het midden dood. Hoor maar’’, zegt Reijnen. Twee MC’s aan de microfoon. Podium rechts: ,,Make some noooooise!’’ Podium links: ,,Je krijgt waar voor je geld!’’
Precies op dat punt hangt node 3, het meetpunt in de richting van Wijchen. Reijnen noteert even een piekje van 104 dBC (‘daar gaan we het over hebben’), maar het gemiddelde ‘blijft er vlot onder’. ,,Als je op het veld staat, is dat trouwens nog altijd best hard.’’
Bron: De Gelderlander